Que búfer é mellor para a túa fase móbil HPLC?

A elección do búfer adecuado para a súa fase móbil HPLC é crucial para conseguir unha separación óptima e resultados fiables. Os buffers xogan un papel significativo no control do pH, o que afecta directamente á retención e á elución dos analitos, especialmente a aqueles que son ionizables. Aquí tes o que debes considerar á hora de seleccionar o mellor búfer para a túa aplicación.

1️⃣ Comprende os teus analitos

A elección do búfer depende en gran medida do PKA dos teus analitos. O ideal sería que o pH da súa fase móbil debería estar dentro de ± 1 unidade do PKA do búfer para garantir a capacidade de tampón efectiva. Por exemplo, se o seu analito ten un PKA de 4,5, sería adecuado un tampón de fosfato cun PKA arredor deste valor, permitíndolle manter o analito no seu estado de ionización desexado.

2️⃣ Tipos de tampón

Buffers de fosfato: amplamente usado debido ao seu rango de tampón efectivo (pH 2-8). Son compatibles con moitos analitos e proporcionan unha boa estabilidade.
Buffers de acetato: adecuado para aplicacións de pH inferiores, normalmente oscilan entre o pH 3,6 ao 5,6. Son eficaces para os analitos ácidos.
Buffers Tris: usado habitualmente en aplicacións biolóxicas, particularmente para proteínas, pero pode non ser ideal para a detección de UV debido á súa absorbancia.

3️⃣ Considere a compatibilidade

Asegúrese de que o búfer seleccionado é compatible co sistema HPLC e a fase estacionaria da súa columna. Algúns tampóns, como o citrato, poden corrocar compoñentes de aceiro inoxidable ao longo do tempo, polo que considere os efectos a longo prazo no seu equipo.

4️⃣ Concentración do tampón de monitor

Unha concentración de 25-50 mm é normalmente eficaz para a maioría das aplicacións. As concentracións máis altas poden mellorar a forma e a resolución do pico, pero tamén poden levar a un aumento da backpressura e das precipitacións potenciais.